Media item
Ze zouden een krankzinnigengesticht toch niet naar Polen verplaatsen?
closeLicense
Creative Commons – Attribution-Noncommercial-No Derivative Works
You are free to redistribute non-commercially, as long as it leaves the work unchanged and in whole, with credit to the author or licensor.
closeDownload
- MP4 (320x240, sd 106.2 MB): 20/20661.20635.apeldoorn_apeldoornsc[..].mp4
- OGV (320x240, sd 31.0 MB): 20/20655.20635.apeldoorn_apeldoornsc[..].ogv
- OGV (500x282, hd 81.0 MB): 20/20658.20635.apeldoorn_apeldoornsc[..].ogv
- FLV (500x282, source 75.2 MB): 20/20635.apeldoorn_apeldoornsche bos.flv
Getuigenverhaal: Eli Asser, Apeldoorn - Gelderland
"We moeten onderduiken", probeert de Joodse Eli Asser (1922) zijn ouders te overtuigen. Ze weigeren dit, want ze vinden dat vluchtende Joden anderen in gevaar brengen. In 1942 ontkomt Eli Asser aan de Arbeitseinsatz door als verpleger te gaan werken in de Joodse psychiatrische inrichting Het Apeldoornse Bosch. Zijn vriendinnetje Eefje Croiset haalt hem daar op de avond voor de ontruiming over om te vluchten. Dit redt hun leven. De 1.300 patiënten en vijftig verplegers wacht de dood in Auschwitz. Vader, moeder en zusje Rebecca Asser komen om in Sobibor.
'Sprekende beelden - getuigenverhalen bij oorlogsmonumenten' is een project van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Op de website van het comité (www.4en5mei.nl/oorlogsmonumenten) zijn meer dan 3000 oorlogsmonumenten in een database opgenomen. Bij sommige monumenten is een getuigenverhaal verschenen; zowel op schrift als gefilmd.
- Creator:
- Nationaal Comité 4 en 5 mei
- Publication date:
- 19 February 2010
- Length:
- 11:38
- Type:
- video
- Original format:
- User:
- Nationaal Comité 4 en 5 mei
