“Geconfisqueerd oorlogsmateriaal: propagandafilms van de Filmdienst der NSB vrijgegeven ihkv WOII Open Data Depot in een samenwerkingsverband met Beeld en Geluid en Netwerk Oorlogsbronnen (mei 2018)”

05.32 Titel : Een dag vol pech. Beeld : ontbijttafel beladen met ronde volvette 40+ kaas, worsten en vlees. Heer des huizes smeert zijn boterham en zal een plakje vlees afsnijden als rechercheur van de Crisis Controle Dienst de kamer binnenstapt, direct gevolgd door het dienstmeisje, en tot stomme verbazing van de heer des huizes de schalen met worsten en vlees in beslag en meeneemt. De heer protesteert en moppert: Wat 'n tijd, wat 'n tijd.
06.26 Het dienstmeisje haalt een potje jam uit het dressoir zet dat op tafel, maar de heer weigert, beveelt haar de jam weg te nemen, trekt zijn kamermantel uit en wordt in zijn jasje geholpen. Voor de spiegel staande laat hij het meisje hem een aantal oranje-symbolen geven, zoals een Nederlandse leeuw, een uitgezaagd zilveren dubbeltje, een luciferskop en een marineknoop die hij allemaal op zijn rever speldt waarna hij oranje en
rood-wit-blauw kipperingetjes aan zijn pinken doet
07.16 Het meisje, dat hem in zijn regenjas moet helpen, krijgt een uitbrander als ze zegt, dat de symbolen op zijn jas net kerstversieringen lijken; ongeduldig weigert hij zijn vilthoed en neemt zijn 'Edenhat' aan, die hij met zijn mouw afstoft en opzet. Moeizaam loopt hij naar de voordeur, waar het meisje vraagt of zijn schoenen knellen. Hij toont zijn zwart gekochte schoenen, die vol spijkers zitten en moppert zijn stopwoord, waarna hij de deur uitgaat
08.07 Hij blijft rusten onder een boom, waar hem een jongeman vraagt, waar hij (de jongeman) zich moet melden, waarbij hij de heer wijst op een affiche voor dienstneming in de Waffen-SS aan de boom. De heer spreekt zijn afschuw uit en gebruikt zijn stopwoord
08.35 Hij neemt plaats achter een scherm in de tuin van een restaurant, bestelt en krijgt een borrel van de ober, die hij terugroept en mededeelt dat hij wacht op een kennis, Dr. de Graaf. De ober zegt, dat deze reeds zit te wachten en roept de kennis. Een officier van de W.A. komt met uitgestoken hand op de heer af, die schielijk opstaat en weggaat, de ober bevelend de borrel in de serre te serveren. De W.A.-man kijkt hem lachend na
09.24 De heer gaat moeizaam aan een tafeltje zitten en drinkt zijn borrel, het voorval een blamage vindend en huiverend bij het idee dat iemand hem met de W.A.-er gezien zou hebben. Hij is gedwongen te luisteren naar de stem van de nieuwslezer uit de luidspreker naast hem die een extra bulletin betreffende het tot zinken brengen door As-onderzeeboten van 100.000 BRT vijandelijke scheepsruimte voorleest
10.01 Zeer verstoord roept hij om de ober en bestelt een tweede borrel die de ober weigert, omdat de klant al zijn portie gehad heeft. De heer geeft hem een stuiver fooi waarop de ober met een 'Hou Zee]' bedankt. (noot 1) Zijn stopwoord mopperend gaat de heer weg
10.18 Op straat weigert hij een bijdrage aan een collectante voor Winterhulp. Opkijkend naar een reclamezuil ziet affiches voor een ambulanceteam in het Oosten, een affiche van een radio-uitzending van de Stem der SS, een affiche voor werk in Duitschland, een affiche van de Nederlandsche Volksdienst voor hulpwerk beeldende kunst en een oproep voor het Vrijwilligers Legioen Nederland. Woedend vervolgt hij zijn weg
10.47 Als hij de straat wil oversteken marcheert een grote afdeling W.A. voorbij. Kijkend in de etalage van een boekhandel ziet hij niets dan nationaal-socialistische boeken
11.08 Naambordje de Roddelaere Verroest op zijn voordeur die hij met een sleutel ontsluit en opent. In de hal beveelt hij het meisje, terwijl hij hoed en jas afgeeft een warm bad voor hem klaar te maken, maar het meisje zegt dat het gas is afgesneden. Hij laat zich in zijn kamerjas helpen wanneer
zijn zoon hem aan zijn mouw trekt. Close-up van de jongen, die zegt, dat hij graag bij de Jeugdstorm zou willen, waarop zijn vader neerzijdt in een stoel om water vragend
11.57 In pyama geknield voor zijn bed bidt hij, dat Stalin de oorlog mag winnen
12.02 Einde